Biblioterapia

Czytanie aktywizuje sześć obszarów kompetencyjnych:

1. koncentracji – stymuluje proces skupiania uwagi, usprawnia zdolność myślenia analitycznego;
2. komunikacji – wzbogaca słownictwo, uczy wyrażania myśli i rozumienia sposobów mówienia innych ludzi;
3. inteligencji emocjonalnej – pozwala rozumieć i nazywać emocje oraz radzić sobie z nimi, zwiększa empatię;
4. wiedzy – uczy i zaspakaja potrzebę informacji;
5. wyobraźni – rozwija kreatywne myślenie, poszerza horyzonty; 
6.   adaptacji – pogłębia elastyczność wobec zmian, oraz odpoczynku, który sprzyja zdrowiu psychicznemu i dobremu samopoczuciu.
   Wyposażenie uczniów w powyższe kompetencje wymaga harmonijnych oddziaływań edukacyjnych i współpracy zarówno nauczycieli, jak i rodziców. Czytanie tworzy lepszą przyszłość, kształtując młodych odbiorców, wyzwaniem pozostaje jednak sposób zachęcenia do sięgania po książki, by czytelnictwo stało się pożądana praktyką społeczną.

Podstawowym celem biblioterapii jest wsparcie, „umocnienie” odbiorcy poprzez ukierunkowane czytanie. Biblioterapeuta skupia się głównie na doborze i wykorzystaniu odpowiedniej literatury do pracy z czytelnikiem. Wsparcie za pomocą lektury może stanowić przydatne narzędzie wspomagające higienę psychiczną ucznia oraz jego rozwój osobisty.
Odnalezienie w lekturach „recepty na życie” jest możliwe i bardzo przydatne w procesie wychowania, edukacji, socjalizacji i terapii młodego człowieka. Oczywiście, że nie istnieją recepty uniwersalne, odpowiednie dla wszystkich, jednak potencjał tkwiący w literaturze, może stać się skutecznym środkiem edukacyjnym i terapeutycznym dla czytelników w każdym wieku.

Bibliografia:

W. Matras-Mastalerz: Czytanie strategią rozumnego inwestowania w przyszłość ucznia. „Biblioterapia w szkole”(dodatek) s.2, w „Biblioteka w szkole”, 2016, nr10