Małgorzata Karolina Piekarska
Klasa pani Czajki
Wydawnictwo: Nasza Księgarnia
Ilość stron: 352
Recenzja Oliwii Lewandowskiej z klasy VI B
Książka
obyczajowa pt.: „Klasa pani Czajki” autorstwa Małgorzaty Karoliny Piekarskiej
skierowana jest do młodych czytelników. Opowiada o klasycznym życiu uczniów w
jednym z warszawskich gimnazjów. Historie, które zdarzają się bohaterom, mogą
wydarzyć się w każdej szkole.
Rozpoczyna
się nowy rok szkolny dla społeczności uczniowskiej i nauczycieli. Wśród
narybku I a znajdujemy przeróżne charaktery i osobowości, które ścierają
się ze sobą lub współpracują, w ciągu trzech lat nauki w gimnazjum.
Zapewne
każdy czytelnik odnajdzie w przedstawionych postaciach odzwierciedlenie cech
swoich lub bliskich kolegów.
Powieść
została napisana w formie krótkich opowiastek z dużym poczuciem humoru. Czasami
bardzo realistycznie i dobitnie nakreślając prawdziwe życie.
Postać
kłótliwej i złośliwej Kaśki od początku wzbudza negatywne emocje. Dziewczyna
mało inteligentna, wredna i przebiegła dokucza na wszelkie możliwe sposoby
prawie wszystkim uczniom swojej klasy. Jej złe zachowanie i sposób bycia
wywołuje wręcz odrazę wśród nastolatków. Unikają oni konfrontacji z wredną
dziewczyną. „Dlaczego tak postępuje?”- zastanawia się miła i spokojna Małgosia.
Poznajemy ją oraz jej serdeczną przyjaciółkę. Sympatyczna Kamila wzbudza
zainteresowanie męskiej i żeńskiej części klasy. Niezdecydowanie i kochliwość
dziewczyny wywołują lawinę wesołych i niespodziewanych zdarzeń. Perypetie
miłosne, niedomówienia i kłamstwa zapewniają powieści wartką i ciekawą akcję.
Niesforna
młodzież, pełna szalonych i niemądrych pomysłów próbuje stworzyć zgraną grupę
pod przewodnictwem wychowawczyni pani Barbary Czajki.
W
powieści ścierają się różne osobowości, walczą ze sobą. Mimo licznych
nieporozumień chcą się dopasować i kształtują swoje charaktery. Smutne, trudne
i niemiłe wydarzenia w ciągu trzech lat nauki wyzwalają skrywane dotąd emocje i
uczucia. Pod wpływem wydarzeń i nieporozumień młodzi ludzie ulegają przemianom.
Zaczynają dostrzegać problemy innych rówieśników. Integrują się i pomagają
słabszym lub pokrzywdzonym. Dojrzewają, bo nie skupiają się tylko i wyłącznie
na sobie. Zaczynają dostrzegać innych i poznawać zawiłe życiorysy.
Klasa
pani Czajki ceni szczerość i odwagę przyznania się do błędu. Nastolatkowie
ponoszą kary za złe zachowanie i muszą odkupić swoje winy. Pod koniec nauki w
trzeciej klasie brać uczniowska staje się rozsądniejsza i bardziej obiektywnie
patrzy na świat. Uczą się przepraszać, przebaczać i słono płacić za swoje
błędy.
Autorka
przedstawia całą paletę barwnych charakterów. Pokazuje, że w ludziach nie jest
najważniejsze to co posiadają. Bardziej liczy się bogata osobowość, dobra
dusza, miłość i zdolność dostrzegania w drugim człowieku namiastki dobra.
Lektura przygotowuje do bycia dorosłym, okazywania zrozumienia i współczucia
oraz wybaczania błędów. Reagowania na krzywdy i wyrządzone zło.
Przeciwstawianie się podłości. Czasami jednoznacznie trzeba stanąć po stronie
dobra albo zła.
„Klasa
pani Czajki” napisana z humorem dla młodzieży, ale piętnująca niegodziwe
zachowania i negatywne postawy. Pozycja literacka godna przeczytania i
przemyślenia.